Kamer 207

Vijf afgestudeerde vrienden komen nog eenmaal bijeen om een symposium over Psychologie in Chicago bij te wonen. Op de terugweg overnachten ze in een oud hotel in de buitenwijk van Boston. Tijdens hun verblijf vindt er iets plaats dat hun leven voorgoed zal veranderen. Wat er precies die nacht gebeurt, wordt duidelijk naarmate het verhaal zich ontvouwt. Twintig jaar later wordt een van hen vermoord aangetroffen. Jack Lin is een van de vijf schoolvrienden en krijgt de opdracht om de moordenaar te vinden voordat hij zelf aan de beurt is. Hij wordt bijgestaan door Natalie Alexander, die met haar paranormale gave de Boston Police helpt in de zoektocht naar de moordenaar.

Achter het verhaal

Iedereen heeft wel een verhaal dat hij of zij heeft meegemaakt. Sommigen schrijven het op en verwerken het in een boek. Na een paar korte verhalen te hebben geschreven, kwam ik terug op een idee dat ik dertig jaar geleden bedacht: een familie die rondreist met hun hotel, dat telkens onverwacht opduikt tussen de hoge flatgebouwen van verschillende steden en daar slechts één nacht verblijft.

Reizigers die er voor die nacht onderdak zoeken, wacht een nacht vol nachtmerries, waarna ze voorgoed verdwijnen. Het verhaal kreeg een paranormaal tintje en dat is ook zo gebleven. In het uiteindelijke boek spelen vijf vrienden de hoofdrol. Na de gebeurtenissen in het hotel weten ze te ontsnappen, maar jaren later worden ze opnieuw geconfronteerd met het verleden wanneer één van hen wordt vermoord.

 

James Lin werkt inmiddels bij de afdeling moordzaken van de Boston Police en krijgt de opdracht om de zaak op te lossen, voordat hij zelf oog in oog komt te staan met de moordenaar. Deze eerste thriller is geen dik boek van 500 pagina’s, maar telt slechts 185 pagina’s. Dat heb ik bewust gedaan om te zien hoe mijn schrijfstijl wordt ontvangen en of lezers enthousiast genoeg zijn voor een tweede thriller in de reeks, opnieuw met James Lin en Natalie Alexander in de hoofdrol.

Ik heb dit eerste boek in eigen beheer uitgegeven. Mijn dank gaat uit naar mijn proeflezers en naar de bedrijfshaven die dit project mogelijk hebben gemaakt.